[zaloguj się]

MĘSKIE (2) av

e pochylone.

stp notuje, Cn s.v. mężnie, Linde XVII w.

W sposób godny mężczyzny: odważnie; prosto, bez wykwintu; fortiter, generose, magno animo, viriliter Cn (2):

W przeciwstawieniu: »strojnie ... męskie« (1): Tymći przodkowie náſzy bitwy wygrawáli/ Bo nie ſtroynie/ ále ſie męzkié wypráwiáli. WyprPl A4v.

Zwrot: »męskie począć sobie« (1): á kto ma męſkie pocżąć ſobie/ muśi nie prágnąć nád nieprzyacielem mieć gory/ ále tákże vbráno iáko y on/ s thákowąż bronią iáko y on/ ſtáwić ſie ná plácu GórnDworz Ev.

Cf MĘSKO, MĘŻNIE, [NIEMĘSKIE]

MM