« Poprzednie hasło: REWOKOWAĆ SIĘ | Następne hasło: [REWOLUCYJA] » |
REWOKOWANY (2) part praet pass pf
e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w rewokować); a jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | rewokowanå | |
G | rewokowan(e)go | G |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | rewokowan(e) |
sg m G rewokowan(e)go (1). ◊ f N rewokowanå (1). ◊ [pl N subst rewokowan(e).]
Składnia dopełnienia sprawcy: rewokowany od kogo (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Odwołany, unieważniony, cofnięty (2):
a. O przywileju, prawie do czegoś (1): V Rzymiánow dawnych wolność daná poimánemu więźniowi/ byłá nienáruſzona: tylko ſámą niewdźięcznośćią rewokowána być mogłá. PowodPr 17.
b. O prawdach wiary, obyczajach religijnych (1):
[W przeciwstawieniu: »rewokowany ... znowu potwierdzony«: A iáko wielekroć byłyby te odpuſty Rożáńcá świętego od ktorego Papieżá rewokowáne/ vmnieyſzone/ álbo záhámowáne/ tylekroć znowu ſą potwierdzone y do pierwſzey wagi przywrocone BzowRóż 34.
W połączeniu szeregowym: BzowRóż 34 cf W przeciwstawieniu.]
Szereg: »rewokowany i odwołany« (1): ktorego błędu [o nieobecności w Eucharystii ciała Chrystusa] ácżkolwiek rewocowánego y odwołánego od Berengaryuſá á od Kośćiołá dawno potępionego/ Zwinglius y Kálwin ſie chwyćili WujJud 171.
Cf REWOKOWAĆ
LWil