[zaloguj się]

REWOKOWANY (2) part praet pass pf

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w rewokować); a jasne.

Fleksja
sg
mN fNrewokowanå
Grewokowan(e)go G
pl
N subst rewokowan(e)

sg m G rewokowan(e)go (1).f N rewokowanå (1).[pl N subst rewokowan(e).]

Składnia dopełnienia sprawcy: rewokowany od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Odwołany, unieważniony, cofnięty (2):
a. O przywilejuprawie do czegoś (1): V Rzymiánow dawnych wolność daná poimánemu więźniowi/ byłá nienáruſzona: tylko ſámą niewdźięcznośćią rewokowána być mogłá. PowodPr 17.
b. O prawdach wiary, obyczajach religijnych (1):

[W przeciwstawieniu: »rewokowany ... znowu potwierdzony«: A iáko wielekroć byłyby te odpuſty Rożáńcá świętego od ktorego Papieżá rewokowáne/ vmnieyſzone/ álbo záhámowáne/ tylekroć znowu ſą potwierdzone y do pierwſzey wagi przywrocone BzowRóż 34.

W połączeniu szeregowym: BzowRóż 34 cf W przeciwstawieniu.]

Szereg: »rewokowany i odwołany« (1): ktorego błędu [o nieobecności w Eucharystii ciała Chrystusa] ácżkolwiek rewocowánego y odwołánego od Berengaryuſá á od Kośćiołá dawno potępionego/ Zwinglius y Kálwin ſie chwyćili WujJud 171.

Cf REWOKOWAĆ

LWil