« Poprzednie hasło: [REWOKACYJA] | Następne hasło: REWOKOWAĆ SIĘ » |
REWOKOWAĆ (8) vb impf i pf
impf (4) [w tym: praes (3), part praes act]; pf (1) [w tym: [inf, praet], con]; impf a. pf (3).
Wszystkie samogłoski jasne.
inf | rewokować | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
pl | |||
1 | rewokujemy | ||
3 | rewokują |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | rewokowåł |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś rewokowåł |
inf rewokować (3). ◊ praes 1 pl rewokujemy (2). ◊ 3 pl rewokują (1). ◊ [praet 3 sg m rewokowåł.] ◊ con 2 sg m byś rewokowåł (1). ◊ part praes act rewokując (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
W przeciwstawieniu: »konkludować ... rewokować« (1): słyszę tam dziwna mieszanina, co concluduią poranie to reuocuią poobiedzie. ActReg 71.
»rewokować i kazić« (2): Liſty téż wſzyſtkié ná wolnośći Zydóm w Króleſtwie náſzym [...] á Práwu Bożému y vſtawam źiem przećiwné rewokuiemy/ y káźimy SarnStat 261 [idem] 914.
rewokować co (1): ále rewokuiąc Berengáryus ſwoie odſzcżepieńſtwo ták wierzy y wyznawa iáko y Papież Nicolaus WujJud 171.
Formacja współrdzenna: rewokować się.
Cf REWOKOWANY
LWil