« Poprzednie hasło: 2. MGŁY | Następne hasło: MGNIENIE » |
[MGNĄĆ vb impf
Fleksja
inf | mgnąć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | mgnął(e)m |
3 | m | mgnął jest |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by mgnął |
inf mgnąć. ◊ praet 1 sg m mgnął(e)m. ◊ 3 sg m mgnął jest. ◊ con 3 sg m by mgnął.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Wykonać bardzo szybki ruch powieką: Migam/ Mico, nuo, innuo, micto. In praet: mgnąłem/ Inde mgnienie/ nictus. Volck L112v, L11v.
Zwrot: »(co) by mgnął (a. mgnąć mogł) okiem« = bardzo szybko, w krótkim czasie [szyk zmienny]: bÿ mÿalÿ szwÿączÿ tak dlugo boga nÿewydzÿecz, czobÿ okem gnąl [lege: mgnął] ModlKonst 141; Czáſem żadney [duszy w czyśćcu] by mgnął okiem Nie będźie nic prętkim wzrokiem Dobrych ludźi modlitwámi [= znikną szybko z czyśćca dzięki modlitwom] MorawRozm I2; KonfGlicz I2.
a. Na znak porozumienia, życzenia; mrugnąć: Aprzetho mgnal yesth albos wziawil, ale nyerzekl Swienti Piotr Swientemv Janowi. SprChęd 30.
Formacje współrdzenne cf MIGAĆ.
Cf MGNIENIE]
FP