[zaloguj się]
[pdf]

MIECĄCY SIĘ (2) part praes act

Fleksja

N pl subst miecąc(e) się (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ciągle się poruszający, ruchliwy; tu o spojrzeniu: rozbiegane; emissicius, lubricus Mącz (2):
Wyrażenie: »miecące się oczy« [szyk 1 : 1] (2): Lubrici oculi. I tám y ſam ſie miecące oczy. Mącz 198a, 226b.

Synonim: wiercący się.

Cf MIOTAĆ SIĘ

MM