[zaloguj się]
[pdf]

[MIEGOĆ sb f

Tekst nie oznacza é oraz ó; o prawdopodobnie jasne (tak w -oć).

Fleksja
sg
N miegoć
G miegoci

sg N miegoć. ◊ G miegoci.

Sł stp, Cn brak, Linde poza tym XVII w.

Nasycenie ziemi lub powietrza wodą lub parą wodną; wilgoć, wilgotność: Ieſli cżáſu śiania źiemiá álbo rola będźie bárzo ſucha/ tám náśienie lepiey będźie leżáło niżli w ſkrzyni/ zwłaſzcżá będźieli potym iáka miegoć. Cresc 1571 155 (Linde); á przychodźi [ryma, sapka albo nieżyt u wołów] z iedzenia zbytniego źioł wilgotnych álbo chwaſtow/ tákież z zbytniego pićia [...]/ zwłaſzcżá z zbytniey miegoći powietrza Cresc 1571 552 (Linde).

Synonimy: mokrość, wilkość, wilgota, wilgotność.]

FP