[zaloguj się]

RĘCZĄCY (2) part praes act

Fleksja
sg
mNręczący
pl
N m pers ręczący

sg m N ręczący (1).pl N m pers ręczący (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

praw. Gwarantujący realizację przyjętych zobowiązań materialnych, poręczyciel (2): Wſzákże tho [tj. obowiązek spłaty całego długu] thák ma być rozumiano/ ieſli że towárzyſze iego [tj. poręczyciela] ſpołem ręczący/ álbo nie zápłáćili/ álbo Credytor niemoże ich doſtáć. GroicPorz r4v; Fideiussorius – Recząci. Calep 418a.

Cf RĘCZYĆ

MC