« Poprzednie hasło: RĘBY | Następne hasło: RĘCZENIE » |
RĘCZĄCY (2) part praes act
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | ręczący |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | ręczący |
sg m N ręczący (1). ◊ pl N m pers ręczący (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
praw. Gwarantujący realizację przyjętych zobowiązań materialnych, poręczyciel (2): Wſzákże tho [tj. obowiązek spłaty całego długu] thák ma być rozumiano/ ieſli że towárzyſze iego [tj. poręczyciela] ſpołem ręczący/ álbo nie zápłáćili/ álbo Credytor niemoże ich doſtáć. GroicPorz r4v; Fideiussorius – Recząci. Calep 418a.
Cf RĘCZYĆ
MC