[zaloguj się]

MIEKCENIE (1) sb n

Fleksja

N sg miekceni(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v.migot.

Błyszczenie, lśnienie [od czego]: Aura auri, Promienie álbo miekcenie od znócá [lege: złota]. Mącz 21a.

Cf MIEKCEĆ SIĘ, [MIEKTAĆ]

MM