| « Poprzednie hasło: [MIELENIE] | Następne hasło: MIELIGĘBA » |
[MIELERZ sb m
Teksty nie oznaczają é.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | mielerz | |
| G | milerz(o)w | |
| A | limirze |
sg N mielerz. ◊ pl G milerz(o)w. ◊ A limirze.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.
Stos drzewa przeznaczony do wypalenia na węgle drzewne (z niem. Meiler): Item popłatków ciż kmiecie żadnych inszych nie dawają [...], telko limirze [kopia: milerze] palą LustrKrak I 166; y zdáłá mu śię tá [droga] znácżnieyſza ktorą niegdy do milerzow á po popioły ieżdżono HistFort Dv; LustrWpol II 48.
W porównaniu: potym onę głowę [przygotowywanego lekarstwa] z dunicżki wytrzęśni ná mieyſce chędogie/ áby ſzpicą wzgorę ſtałá Położ náwierzch wągl roſpalony/ á będzie do dná iákoby mielerz gorzeć SienHerb 513a (Linde).]
FP