2.
MIENIONY (11) part praet pass impf
e oraz o jasne.
Fleksja
sg |
m | N | mieniony |
f | N | mienionå |
n | N | |
G | |
G | mienion(e)j |
G | |
A | |
A | mienioną |
A | |
I | |
I | |
I | mienionym |
pl |
N |
subst |
mienion(e) |
G |
mienionych |
sg m N mieniony (1). ◊ f N mienionå (1). ◊ G mienion(e)j (1). ◊ A mienioną (1). ◊ n I mienionym (1). ◊ pl N subst mienion(e) (2). ◊ G mienionych (4).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI—XVIII w. s.v. mienić się.
1. Zmieniający się, zmienny, tu: o chorobie charakteryzującej się zmienną, wzrastającą i opadającą temperaturą ciała (1): mnożą ſye rozmáithe niemocy. Gorące/ źimne mienione/ iáko ſą Ograżki Trzećiaczki/ Czwartaczki/ y Powſzednie. SienLek 28v.
2.
Pstry, różnokolorowy; także niezdecydowany w kolorze, załamujący się w różnych kolorach;
versicolor Mącz, Cn; inclinans ad [aliquem] colorem, mutans colorem, suspectu refulgens Cn (10):
Sericum versicoloris, Mieniona kitayká. Mącz 486c;
A tu cudny ptak ieden Orłowi podobny Ma gniazdo/ wſzyſtek pierzem mienionym ozdobny. WitosłLut A3v.
W połączeniu z przysłówkiem określającym kolor (1): Fulvus, color dicitur, qui ex rufo et viridi videtur esse mixtus, Gorącożołty. [...] Też ciemnoczerwony álbo czerwono á zielonomieniony. Mącz 139b.
Wyrażenia: »farba, maść mieniona« [
szyk 4:
2] (
5:
1):
znieſli [...] ſrebro/ złoto/ ſztuki złotogłowow/ niebieſkiey bárwy/ to ieſt modrey álbo fiołkowey/ purpurę/ bis/ farb co napięknieyſzych/ mienionych/ ciemnocżyrwonych BielKron 35v,
32v,
33v,
34;
Cicerculum, [...] Nieyáka ziemia z którey fárbę áni żółtą/ áni czérwoną czinią/ ále ſrzednią áłbo [!] mienioną. Mącz 52d;
Versicolor, Mienioney máśći. Mącz 486c.
»mieniony jakoby tęcza« (1): á pod ſamemi głowkami kwiatki brunatne mienione iako by tęcża niebieſka wyraſtaią FalZioł I 61a.
Cf 2.
MIENIĆ
MM