Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MIENTA

Następne hasło: MIENTUSZ »

MIENTUS (14) sb m

mientus (7), miętus (5), mientusz (2); mientus Mymer¹, Mącz; mientus : miętus : mientusz Murm (1:–:1), BartBydg (3:‒:1), FalZioł (1:5:‒).

Fleksja

	sg	pl
N	mientus
G		miętus(o)w
D	miętusowi

sg N mientus (12). ◊ D miętusowi (1). ◊ pl G miętus(o)w (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

zool. Lota lota; słodkowodna ryba z rodziny dorszowatych (Gadidae) (14)

zool. Lota lota; słodkowodna ryba z rodziny dorszowatych (Gadidae); barbocha (borbocha) Murm, Mymer¹, BartBydg, Mącz, Cn; alosa Murm, BartBydg; alausa, barbota, mustela fluviatilis a. lacustris Cn (14): Borbocha, germanis inferioribus dicitur. Al quappeⁿ ader ol ruppe ader lumpen ader almutzen. Myentus. Murm 91; Alosa piscis lubricus, eyn quappe ader ſchley. Myentuſz. Murm 94; Mymer¹ 37; BartBydg 7b [3 r.] 20; O Sliżu ktori ieſt mały y podobny ku miętuſowi FalZioł IV 43b; Miętus ieſth riba rzecżna FalZioł IV 43d, +7d, IV 43d [2 r.], V 94v; Barbocha, etiam genus piscis, Mientus. Mącz 23c.

Cf MIENTA