[zaloguj się]

MIERZAĆ (9) vb impf

mie- (3), mié- (2); mie- Mącz (2); mie- : mié- GrzepGeom (1:2); a jasne.

Fleksja
inf mierzać
indicativus
praes
pl
3 mierzają
praet
sg
1 m -m mierzåł
3 m mierzåł
impersonalis
praet mierzåno
con by mierzåno

inf mierzać (4).praes 3 pl mierzają (1).praet 1 sg m -m mierzåł (1).3 sg m mierzåł (2).impers praet mierzåno (1).[con by mierzåno.]

stp notuje, Cn brak, Linde XVIII.

Określać wielkość czegoś (często w jednostkach miary); dokonywać pomiarów, wymierzać (9): Pan Alexy striy iego powiedzial. isz ia dopvsczam mierzacz ląke przecziwko Roliam tak iako z rozdzialv dostalo ZapWar 1553 nr 2685, 1553 nr 2685 [2 r.]; Demetitus, active et passive accipitur, Pomierzony ten który mierzał. Mącz 219d; iáko náſzy Miernicy zwykli mierzáć/ krotko powiem. GrzepGeom I2v, A4, K4v.

mierzać czym (1): Decempeda, kiy álbo laská ná dzieſiący ſtopách miárá yeſt/ którą ymioná á role mierzano. Mącz 79a.

W charakterystycznych połączeniach: mierzać imienie (3), łąkę, role, siedliska.

[Zwrot: »pod strych [= równo z brzegiem naczynia] mierzać«: przetośmy tak postanowili, aby przedawanie tego wymiernego zboża piekarzom ze młyna pod strych mierzano LustrKrak I 11.]
W przen (1):
Zwrot: »[co] na funty mierzać« = czegoś jest bardzo dużo: Cnotę tu ták ná funty mierzáią prawdziwie/ Z nikim nie żywie chytrze lecż s káżdym życżliwie. PaprPan Y.

Formacje współrdzenne cf 1. MIERZYĆ.

Cf MIERZAN, MIERZANIE