![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [MIERZĘCAĆ SIĘ] | Następne hasło: MIERZĘCZYĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIERZĘCZYĆ (2) vb impf
Wymowa: mier-zęczyć.Fleksja
inf mi(e)rzęczyć.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Wzbudzać w kimś niechęć, odrazę ku sobie [kogo] : Haſs auff ſich laden. Waśnić kogo/ et Mierzęcżyć ſobie kogo. Conciliare sibi odium. Calag 266a.
Formacje współrdzenne cf MIERZIĆ.
AŻ