[zaloguj się]
[pdf]

MIERZNĄĆ (2) vb impf

Wymowa: mier-znąć.

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
inf mierznąć
indicativus
praes
pl
3 mierzną

inf mierznąć (1). ◊ praes 3 pl mierzną (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Zacząć wzbudzać w kimś niechęć, odrazę; displicere, laborare fastidio Cn [komu] (2): ſámi ſobye myerzną/ fráſuyą ſie/ y roſtą myedzy nimi roſterki á nyeſnaſki ná káżdy cżás y godzinę GliczKsiąż Cv.

W przeciwstawieniu: »zasmakować ... mierznąć« (1): gdy ludźiom nowe záſmákowáło práwo/ á ſtare mierznąc [!] poczęło/ [...] dopiero ſię rozſzeryl [!] Státut GórnRozm Ev.

Formacje współrdzenne cf MIERZIĆ.

AŻ