[zaloguj się]
[pdf]

MIERZYĆ SIĘ (3) vb impf

się (2), się (1).

e prawdopodobnie jasne (tak w mierzyć).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 mierzy się mierzą się

praes 3 sg mierzy się (2). ◊ 3 pl mierzą się (1). ◊ [part praes act mierząc się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI–XVIII w.

1. Określać swoje rozmiary; tu przen: oceniać się (2):
Zwrot: »sw(oj)ą się piędzią, [stopą] mierzyć« = liczyć się ze swymi możliwościami (2): Roſtropny ſzcżeśćiu nie wierzy/ Swą śię záwżdy piędzią mierzy. BierEz M; BierRozm 20; [A gdy ten mierząc ſie ſwą ſtopą/ y wiedząc że mu tego wielé ludźi záyźrzéć miáło/ tego dáru przyiąć niechćiał [...] rzékł Alexánder SenekaGórn 82.]
2. Być określanym co do wielkości [czym] (1): Pod kupiectwem ſię zámyka żeglowánie/ furmáńſtwo/ ſzynkárſtwo y przedawánie tych wſzytkich rzecży/ ktore ſię licżbą/ korcem/ wagą/ łokćiem/ kwartą y wielkośćią mierzą. KlonFlis A4.

Formacje współrdzenne cf 1. MIERZYĆ.

AŻ