[zaloguj się]
[pdf]

MIETELNIK (3) sb m

Oba e jasne.

Fleksja
sg pl
N mietelnik mietelnicy
A mietelniki

sg N mietelnik (1). ◊ pl N mietelnicy (1). ◊ A mietelniki (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVII w.

Akrobata na linach, linoskoczek, kuglarz; funambulus, pentatista Mącz; cernuator, cernulo, cernulus, cernuus, grallator, petaurista, petauristarius, tichobates Cn (3): Populus erat occupatus in funambulo, Lud ſie był zábáwił pátrząc ná mietelniki/ którzy po powrozách latáyą. Mącz 258c, 286c, 295a; [Volck Lll2v].

Synonimy: kuglarz, łaszek, łaszkarz, wiła.

RS