« Poprzednie hasło: RĘKI DANY | Następne hasło: RĘKODAJSTWO » |
RĘKODAJNY (7) ai
rękodajny (2), rękodany (2), ręką dany (1), ręki dany (1), rukodajny (1); rękodajny SarnStat, KlonWor; rukodajny LibLeg; rękodany : ręką dany : ręki dany CzahTr (2:1:1).
o oraz a jasne.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | D | rękodajn(e)mu | f | D | |
A | rękodajn(e)go | A | rękodajną | ||
I | rękodajnym | I |
pl | ||
---|---|---|
A | subst | rukodajn(e) |
sg m [D rękodajn(e)mu.] ◊ A rękodajn(e)go (1). ◊ I rękodajnym (4). ◊ f A rękodajną (1). ◊ pl A subst rukodajn(e) (1).
Sł stp brak, Cn: rękodajny, Linde XVII – XVIII w.: rękodajny.
»rękodajny sługa (a. służebnik)« = być może też: specjalnie zaufany [szyk 2:2] (4): SarnStat 868; Lepi bydź w mym narodźie záwſze niewolnikiem/ A niżli rękodánym w Węgrzech ſłużebnikiem. CzahTr Iv, Iv, I2v; [Odprawił po mnie sługi, jak rękoda[j]nemu [błąd transkrypcji], kazał stanąć przed sobą, mnie słudze swojemu. LaurLament B4v, B4v].
JR