Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [MIĘKŁA]

Następne hasło: MIĘKNIEĆ »

MIĘKNĄĆ (2) vb impf

Fleksja

indicativus
praes
	sg	pl
1	mięknę
3		miękną

praes 1 sg mięknę (1). ◊ 3 pl miękną (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

Stawać się miększym niż uprzednio (2)
- a. Stawać się miękkim, podatnym na dotyk; nasiąkać (1)
- b. Stawać się łatwym w obróbce (o rzeczy z natury niepodatnej) (1)

Stawać się miększym niż uprzednio (2):

a. Stawać się miękkim, podatnym na dotyk; nasiąkać; macerescere Mącz, Cn; immadcscere Cn (1): Macresco [lege: maceresco], Mięknę/ wymiękam/ etć. Mącz 202c.

b. Stawać się łatwym w obróbce (o rzeczy z natury niepodatnej) [od czego] (1): námázuyże koniowi thą máśćią kopytá/ gdy ſye mu zſycháią/ ábowiém od tego miękną y roſtą. SienLek 177.

Formacje współrdzenne cf MIĘKCZEĆ.