![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MIĘŚNY | Następne hasło: MIĘTCZANY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIĘTA (1) sb f
Fleksja
G sg mięty.
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI ‒ XVIII w.
bot. Mentha L.; rodzaj z licznymi gatunkami bylin z rodziny wargowych (Labiatae): y o dźieśięćinach/ z mięty/ kminu/ y hányżu oddánych/ cżaſu iednego mowiąc to przydał LatHar 128.
Cf MIĘTKA, [MIĘTKIEW]
RS