[zaloguj się]
[pdf]

MIJAJĄCY SIĘ (1) part praes act

Fleksja

A pl subst mijając(e) się.

Sł stp s.v. mijać, Cn, Linde brak.

Przechodzący obok czego, omijający co; tu przen: nie zgadzający się [z czym]:
Wyrażenie: »słowa z prawdą się mijające« = kłamstwo (1): A w Przypowieśćiách záſię: Lekkomyślność (powiáda) y ſłowá z prawdą ſię mijáiące/ oddal odemnie Pánie [Remove a te os pravum, et detrahentia labia sint procul a te Prov 4/24; Oddal od śiebie vſtá przewrotné/ á wárgi vwłaczáiącé niechay będą dáleko od ćiebie WujBib]/ etc. (marg) Prov: 3. (–) LatHar +3.

Cf MIJAĆ SIĘ

IM