[zaloguj się]
[pdf]

MIŁOŚCIWAĆ (4) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w miło-); a jasne.

Fleksja
inf miłościwać
indicativus
praes
pl
3 miłościwają

inf miłościwać (2). ◊ praes 3 pl miłościwają (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

Tytułować kogoś „miłościwym” (4): Ktore [wszetecznice] z poſtáwą chodzą/ miłośćiwáć [miłośćiwiáć BielSat D2] każą/ Godnych ludzi v ſtátecżnych nizacż ſobie wáżą. BielRozm 27; CiekPotr B3.

miłościwać komu (2): gdy miłośćiwáią/ Komu/ á ćicho ſzepcąc/ pálcem nań kiwáią. Mowiąc/ to łotr pánowie RejZwierz 83; OrzQuin K4v.

[Szereg: »z tytułami mowić albo miłościwać«: Nie będę teraz pátrzyć ná oſobę cżłowiecżą/ áni cżłowiekowi tytułow wylicżać będę [Non nunc accipiam personam viri et hominem non cognominabo] (marg) Tytułowáć, álbo tytuły wylicżáć/ ieſt z tytułámi mowić álbo miłośćiwáć. (‒) BudBib Iob 32/21 (Linde).]

Formacje współrdzenne: miłościwiać; umiłościwić się.

Cf MIŁOŚCIWANIE

TG