[zaloguj się]
[pdf]

MIŁOŚCIWANIE (2) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w miło-); a jasne.

Fleksja
sg pl
G miłościwaniå
A miłościwaniå

sg G miłościwaniå (1). ◊ pl A miłościwaniå (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. miłościwać.

Przesadne tytułowanie kogoś (2):

W połączeniu szeregowym (1): Z Głupſtwá też zbytniey vrzędow chęći/ ábo pychy/ pochodźi ona chęć łágodnych słow w názywániu y w rozmowách [...] Z tądże ono mnoſtwo/ wielmożnośći/ iáſnośći/ miłośćiwánia/ y inſzych tym podobnych [illa turba magnificentiarum, spectabilitatum, illustritatum et id genus epithetorum]. ModrzBaz 59v.

Szereg: »łaskawania i miłościwania« (1): Dźiśieyſzych cżáſow/ żeſmy y rzecży y rozſądku o rzecżách niemáło potráćili/ przeto nikcżemniuchnie łáſkáwánia y miłośćiwánia [ineptulas quasque venerabilitates et honorabilitates] łápamy/ biorąc to ſobie zá krzywdę/ ieſliby kto z proſtá do nas mowił ModrzBaz 59v.

Synonim: łaskawanie.

Cf MIŁOŚCIWAĆ

TG