[zaloguj się]
[pdf]

MIŁOŚNICZKA (5) sb f

miłośniczka (2), miłosniczka a. miłośniczka (3).

-ſ- (3) -ś- (2).

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
N miłośniczka
D miłośniczce
A miłośniczkę
V miłośniczko

sg N miłośniczka (2). ◊ D miłośniczce (1). ◊ A miłośniczkę (1). ◊ V miłośniczko (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Dem. od „miłośnica”:
1. Od znacz. ‘osoba kochająca, wielbicielka’; cultrix Mącz (3): Cultrix, Miłoſniczká. Mącz 60a.
Wyrażenie: »gorąca miłośniczka [czego]« (1): ktore [modlitwy] przypiſano S. oney Swedſkiey Kśiężnie y wdowie/ á potym Mniſzce Brygidzie [...] gorącey miłośnicżce męki Páńſkiey LatHar 287.
a. O zwierzęciu (1): Kazał [pan] to dáć ſwey powolney/ Mnimam iż tey pśicżce máłey. [...] choć ſám perlicżko: Wierna Páńſka miłośnicżko BierEz C3.
2. Od znacz. ‘osoba ukochana, ulubienica, przyjaciółka’; tu iron. (2): A mámkę też s pieſtunką przyſtroy miłoſnicżkę. RejWiz 57.
a. O zwierzęciu (1): przyſzedſzy oſlicżká/ Pogryzłá mu po troſze/ wſzytki [powrozy] miłoſnicżká. RejZwierz 117.

TZ