[zaloguj się]
[pdf]

MINIM (1) sb m

minim a. minimus.

Fleksja
pl
N minimi
inne pl G (lat.) - Minimorum

pl [N minimi.] ◊ (lat.) G Minimorum.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Członek franciszkańskiego zakonu minimitów, tj. braci najmniejszych, założonego przez św. Franciszka z Pauli w r. 1435 [minimus – na(j)mniejszy Mącz, Calep; namniejszy – minimus Cn]: [Minimi mniſzy od Fránćiſzká Sikuluſá/ nie iedząc nic wárzonego/ y chodząc bez cżapki y botow náſtáli we Fránciey roku 1455. TurnZwierc Cv.]
Wyrażenie: »reguła Minimorum«: Regułá Minimorum/ to ieſt/ máluſkich Mnichow nowa powſtáłá/ od Fránćiſſká Sykuluſá w Fráncuſkiey ziemi ſmyſloná KrowObr 137.
Szereg: »Minimi to jest maluścy mniszy«: KrowObr 137 cf Wyrażenie.

Synonim: »maluśki mnich«.

MK