[zaloguj się]
[pdf]

MIODOWNIK (4) sb m

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w miodowy; tak też Cn).

Fleksja
sg pl
N miodownik miodowniki
G miodownik(o)w
A miodowniki

sg N miodownik (2). ◊ pl [N miodowniki.] ◊ G miodownik(o)w (1). ◊ A miodowniki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Ciasto zrobione na miodzie; piernik; panis dulciarius Mymer1; mellica BartBydg; mellita placenta, mellitum edulium Cn (4): Panis dulciarius. Pffefferkuch. miodownik [Piernik II wydanie]. Mymer1 41; BartBydg 88b; ſkray drobno ſkorkę z ſoſnki/ á w wodźie ią warz/ piyże iuchę s niey: dźiáłáią też snią miodowniki SienLek 104; wezmieſz do ręki ſwey dzieſięćioro chlebá/ y miodownikow [crustulas]/ y fláſzę miodu BudBib 3.Reg 14/3.

[W porównaniu: Y názwáli Izráelczycy imię yej [manny] Mán/ iż byłá biała ná kſztałt naſienia koryándrowego/ á ſmák iey był iáko miodownik [tanquam lagani cum melle]. BibRadz Ex 16/31 (Linde).]

[Wyrażenia: »miodowniki białe«: chceſzli mieć miodowniki białe/ Przyłoż w nie [...] Zándalu białego [...] ieſli chceſz mieć cżerwone/ tedy włoż Zándálu cżerwonego SienHerb 609a.

»miodowniki czerwone«: SienHerb 609a cf »miodowniki białe«.

»piżmowe miodowniki« = aromatyczne miodowniki zaprawione piżmem: Słodycżki álbo Piżmowe miodowniki SienHerb 608b.

Szereg: »słodyczki albo (piżmowe) miodowniki« = mellita bellaria Cn: pokrayże [miodownik] na ſztucżki/ á ſuſz ie w cieniu/ to będą Słodycżki álbo miodowniki. SienHerb 609a, 608b.]

Synonim: piernik.

IM