[zaloguj się]
[pdf]

MIRONOSICIEL (2) sb m

mironosiciel (1), mirunosiciel (1) SkarJedn (1:1).

Oba o oraz e w -ciel- prawdopodobnie jasne (tak w -o oraz w nosić); w N e prawdopodobnie pochylone (tak w -ciel).

Fleksja
sg
N mirunosiciel
G mironosiciela

sg N mirunosiciel (1). ◊ G mironosiciela (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przynoszący pokój, pojednanie (cf cerk.-rus. мироносець) (2): śmierć to ábo racżey zacne męcżeńſtwo tego to Sidora [Izydora, metropolity kijowskiego] pokazáło: ktorym on iáko wierny ſługá Chryſtuſow y mirunośićil [!]/ ſtátecżne ſwoie poſelſtwo zapiecżętował. SkarJedn 267; Ale gdy [Izydor] do Moſkwy [...] przyiechał/ tęnże Chryſtuſow pokoy przynoſzący/ [...] poimány był/ [...] o to/ iż iedność y pokoy Chryſtuſow ktory oni kácerſtwem zwáli przynośił y opowiedał: Nie wſtydzili ſię Metropolitá y iáko oni mowią mironośićielá ſwego od Bogá y ſtolice Piotrá ś. poſłanego/ ná ćięſzkie więzienie dáć SkarJedn 322.

IM