« Poprzednie hasło: [MIRYKA] | Następne hasło: MIRZ (?) » |
MIRYSTYKA (2) sb f
Fleksja
sg | |
---|---|
N | mirystyka |
G | mirystyki |
sg N mirystyka (1). ◊ G mirystyki (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.: myristyca s.v. muszkat.
bot. Myristica fragrans Houtt. (Rost); muszkat, muszkatowiec, drzewo z rodziny muszkatowcowatych (Myristicaceae), pochodzące z Moluków. Nasienie jego pozbawione osnówki, używane do potraw jako tzw. gałka muszkatowa; osnówka nasienia zwana „kwiatem muszkatu” stanowi też przyprawę korzenną, stosowaną w lecznictwie [flores myristici – muskatowy kwiat Murm 118; nux miristici – muszkat Mymer1 19; myristica nux – muszkatowy orzech Mącz 240a; ‒ muszkatowa gałka Calep; muszkat ‒ cortex nucis myristicae a. odoratae Cn] (2): ná drugiey [wyspie Mutyl] Miryſtyká/ ná drugiey Cynámon/ Muſzkathá. BielKron 446.
Wyrażenie: »owoc mirystyki« (1): drugi wyſep/ rzecżony Badá/ więtſzy niżli Molucki/ ná ktorym owoc Miryſtyki rośćie/ podobny żołędźiowi/ bo takież dwie ſkorze ná ſobie miewa/ pierwſzą iakoby ſiatką ſie zákrye/ tę zowiemy kwiát Muſzkatowy/ druga iako na żołędźiu. BielKron 446v.
Synonim: muszkat.
AKtt