Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MKĄĆ SIĘ

Następne hasło: MKNĄCY »

MKŁY (3) part praet act

Fleksja

sg
m	N	mkły	f	N	mkłå
	G	mkł(e)go		G

pl
G		mkłych

sg m N mkły (1). ◊ G mkł(e)go (1). ◊ [f N mkłå.] ◊ pl G mkłych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

Imiesłów od „mknąć” ‘rosnąć’: wysmukły, wysoki (3)
- a. O ludziach (3)
- b. [O drzewach]

Imiesłów od „mknąć” ‘rosnąć’: wysmukły, wysoki (3):

a. O ludziach (3): lud ktory w niey [w tej ziemi] przebywa/ ieſt mkły á chutki y wielki [bibl. Num 13/34; lud któryſmy widźieli/ wyſokiégo wzroſtu ieſt WujBib]/ widzyeliſmy y Obrzymy BielKron 40v.

Wyrażenie: »wzrost mkły« (2): Był [król Kazimierz Jagiellończyk] wzroſtu mkłego/ proſty w obycżáioch BielKron 397v; nago chodzą [ludzie z nieznajomej krainy]/ vrod wielkich á mkłych wzroſtow BielKron 445.

[Szereg: »wysoki, mkły«: Był [król Kazimierz Jagiellończyk] wzroſtu wyſokiego/ mkłego/ długiey á ſuchey twarzy/ łyſy BielKron 1597 478 (Linde).]

b. [O drzewach: Mkła ſośniná ZbylŻyw A2 (Linde).]

Synonim: wysoki.

Cf MKNĄĆ