![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MODLĄC SIĘ | Następne hasło: MODLĄCY SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MODLĄCY (2) part praes act
o jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | G | modląc(e)go |
| pl | ||
|---|---|---|
| I | m | modląc(e)mi |
sg m G modląc(e)go (1). ◊ pl I m modląc(e)mi (1).
Sł stp w innym znaczeniu, poza tym s.v. modlić, Cn, Linde brak.
Znaczenia
1. Ten, który zwraca się do Boga w modlitwie (1): Pátrz pilno/ iáko [Bóg] duſzę ſłucháiącego y modlącego pośila BiałKat 198v.
2. Ten, który prosi, błaga człowieka (1): Repudiatio supplicum, Vzgárdzenie [!] modlącemi. Mącz 353a.
Cf MODLĄCY SIĘ, MODLIĆ
TG