[zaloguj się]

MOKRZYĆ (3) vb impf

o jasne.

Fleksja
inf mokrzyć
indicativus
praes
sg
1 mokrzę
praet
pl
3 m an mokrzyły
impersonalis
ma być mokrz(o)no

inf mokrzyć (1).[praes 1 sg mokrzę.]praet 3 pl m an mokrzyły (1).impers ma być mokrz(o)no (1).

stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Znaczenia
1. Oddawać mocz; urinam facere a. reddere, meiere Mącz (3): W ieden vrinał/ to ieſt w ſkleniczę nie ma być dwa razy przeſtaiąc mokrzono FalZioł V [1]v; Mącz 508c.
Zwrot: »krwią mokrzyć« = oddawać mocz z krwią (1): V Brándule woły/ któré ſwégo czáſu krwią mokrzyły/ á chorobę tę iakoby przyrzutną wſzyſtki w tám tym kráiu miáły/ nápiwſzy ſye/ á ták ozdrowiawſzy [...] wodę záléćiły. Oczko 11v.
2. [Zwilżać, moczyć; imbuere, insucare, mecerare, madefacere, madidare, sufficere Cn: mokrzę humecto, madefacio. Volck L113v.]

Synonimy: 1. moczyć, siusiać, siuśkać, szczać; 2. moczyć.

Formacje współrdzenne cf MOCZYĆ.

Cf MOKRZĄCY, MOKRZENIE

TZ