[zaloguj się]

MONOTELITA (14) sb m

monotelita (13), monetelita (1) WujJud.

-l- (12) -ll- (2); -th- (9), -t- (5).

Teksty nie oznaczają ó oraz é.

Fleksja
pl
N monotelity, monotelitowie
G monotelit(o)w
A monotelity
I monetelitami

pl N monotelity (2) BielKron, SkarJedn, monotelitowie (1) PowodPr.G monotelit(o)w (6).A monotelity (4).I monetelitami (1).

stp, Cn, Linde brak.

Zwolennik monoteletyzmu, doktryny teologicznej Sergiusza patriarchy konstantynopolitanskiego (VII w.), rozwijającej się rownocześnie z ruchem obrazoburczym i upatrującej w Chrystusie dwie natury, lecz jedną tylko wolę (14): BielKron 166v marg; A ták z Monethelitámi/ z Eutychetem y z Monophizykámi w Chriſtuśie Pánie właſność przyrodzenia ludzkiego zágubićie. WujJud 45; A na ſzoſtym także w Cárogrodzie Koncylium/ gdy liſt Agátoná był cżytan/ ktorym Monothelity potępiał SkarJedn 118; Y gdy Monotelitowie z Aryanow wylężeni/ Páńſtwá one [Azję i Grecję] nabárźiey kácerſtwem ſwym záráźili PowodPr 32, 31.
Wyrażenie: »heretyctwo, kacerstwo, sekta monotelitow; heretyk monotelita« (2 : 2 : 1; 1): Yáko kyedy wczęło ſye było kácyrſtwo Monothelitow/ ktore potym przez ſſoſte Concilium powſſechne w Konſtántynopolu potęmpyone yeſt KromRozm III L6v; BielKron 166v; Marćin S. vcżyniwſzy w Rzymie ſynod Biſkupow trzech Pátryárchow Konſtantynopolſkich Heretykow Monothelitow/ to ieſt Sergiuſa/ Pyrrha/ y Páwłá po ſobie wſtępuiących przeklął SkarJedn 140, A8v, 140, 209.
Szereg: »monotelity i obrazoborce« [szyk 4 : 1] (5): Adryan tedy wtory/ trzyſtá ośmdzieſiąt y trzech Biſkupow do Cárogrodu zábrawſzy/ Zbor S. vcżynił: ná ktorym znowu Monothelity y obrázoborce potępieni ſą SkarJedn 221, A8v, 142, 209, 211.

AKtt