![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: MORZANIN | Następne hasło: MORZE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MORZĄCY (2) part praes act
o prawdopodobnie jasne (tak w morzyć).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | n | N | morząc(e) | |
| G | morząc(e)j | G | |||
sg f G morząc(e)j (1). ◊ n N morząc(e) (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Powodujący śmierć (2): Wiećie iákam [!] miał żáłość z ták ćięſzkiey y iuż morzącey niemocy ſyná mego. SkarKaz 421b.
Szereg: »jadowity i morzący« (1): Mięſo Iaſzcżorcże iadowite ieſt y morzącze FalZioł IV 15a.
Cf MORZYĆ
JB