« Poprzednie hasło: RODELKA | Następne hasło: RODGISAR » |
RODELLA (6) sb f
rodella (5), rondela (1); rodella BibRadz, Calep (4); rondela Calag.
-ll- (5), -l- (1).
Teksty nie oznaczają ó oraz é; a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rodella, rondela | rodele |
G | rodelle | rodel |
A | rodellę | rodelle |
I | rodelą |
sg N rodella, rondela (3). ◊ G rodelle (1). ◊ A rodellę (1). ◊ I rodelą (1). ◊ [pl N rodele. ◊ G rodel. ◊ A rodelle.]
Sł stp brak, Cn: rondela, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w.: rodela, poza tym XVII w. (z Cn): rondela.
W połączeniach szeregowych (1): Parmatus, Parma tectus – Rodella albo pawezą tarczą okrity. Calep [757]a; [Rodel, tarcz, drzewiec, oszczepów jest dostatek do tej zbroje i wszytkich inszych naszych potrzeb LustrWpol I 110; arkabuzy wszytkie [...] włocznie, [...] i inne, tak jezdeckie drzewa, tarcze, puklerze, rodele, jako i piesze bronie Ich Mciam mają być. TestZygmAug 24].
»puklerz albo rodella«: Puklerze álbo rodelle drewniáne ſkorą powlecżone máią mieć/ wſzakże v nich grot żelázny w pośrodku być może. SzczerbIus 109 (Linde).]
LWil