[zaloguj się]
[pdf]

MRUK (2) sb m

Fleksja

N sg mruk (2).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Pomruk niezadowolena (1): Murmuratio ‒ Mruk. Calep 681b; [mruk/ murmur Volck L114].
2. [Człowiek ponury, małomowny, posępny:

W porównaniu: Záprawdęć też to piſmo fałſzywe was zwodzi/ A co to ieſt zá cżłowiek co to by mruk chodzi. PaprPrzykaz C (Linde).]

3. n-pers (1):
Zestawienie (1): Albertus Mruk de Jerka feria quarta post festum sancti Martini Anno 1549 ultro recognovit LibMal 1549/150v.

Synonim: 1. mruczenie.

TG