[zaloguj się]
[pdf]

1. MULICA (15) sb f

mulica (14), molica (1); mulica : molica FalZioł (2 : 1).

Fleksja
sg pl
N mulica mulice
G mulice
D mulicy mulic(o)m
A mulicę

sg N mulica (9). ◊ G mulice (1). ◊ D mulicy (1). ◊ A mulicę (1). ◊ pl N mulice (2). ◊ D mulic(o)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Samica muła, czyli mieszaniec międzygatunkowy klaczy konia z ogierem osła; mula Murm, Mymer1, Mącz, Calep, Cn (15): Mulicá kiedy vtyłá/ Táko śię w ſobie bućiłá BierEz K2v, K2v; Murm 39; Mymer1 27; Mulus. Muł. Albo Molicza. TO zwierzę z Oſla á z Kobyły ſie pocżyná y rodzi/ przeto też zawſze ieſt niepłodne FalZioł IV 12d, +7a, IV 12d; y rzekł [Dawid] [...] weźmicie s ſobą ſług Páná wáſzego/ á włożcie Sálomoná ná Mulicę krolewſką moię BielKron 74; powiedzyeli poſłowi Dáryuſowemu/ iż w ten cżás damy iemu Bábilon gdy Mulicá vrodzi źrzebię (bo Mulice nie rodzą iedno Oſlice) tedy ſie tráfiło iż Zopirynowa Mulicá vrodziłá źrzebię. BielKron 116, 84v; Mącz 236d; Calep 679b.

W połączeniu szeregowym (1): Veterina animalia, Bydlętá których ku robocie vżywáyą yáko konie/ osły/ wielbłądy, muły/ mulice którzi ná grzbiecie burdy á brzemioná noſzą. Mącz 491b.

[Przysłowie: Oto iáwna rzecż/ że ſie ſyn Boży z Bogiem za iednego nielicży/ ále za dwu. Rzekną: Dwie oſobie/ ale iſtność iedná. Odpowiedam: Vkaźćież to w piśmie vwierzymy wam: Lecż rychlej ſie mulicá (iáko Lćinicy [!] mowią) oźrzebi. BudArt C5v.]

AKtt