[zaloguj się]
[pdf]

MUŁOWATY (2) ai

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owaty).

Fleksja
sg
mNmułowaty fNmułowatå

sg m N mułowaty (2). ◊ [f N mułowatå.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „muł” ‘szlam, błoto’: pełen mułu, błotnisty; limosus Murm, BartBydg (2): Limosus, Schlamecht oder motecht Mułowáty. Murm 22; BartBydg 82b.
Szereg: [»mętny albo mułowaty«: tedy przywodzą brozdami między zagony wodę ze źródł álbo ze ſtokow [...]/ á lepiey gdy wodá mętna álbo mułowáta/ tám bywa przywodzona ktoraby iáko nową źiemią przymuliłá tákową rolą/ á zwłaſzcżá gdźie ieſt źiemiá opocżyſta álbo wapienna/ áby śię tákowym mułem nágnoiłá Cresc 1571 82.]

Synonimy: bagnisty, ślamisty.

Cf MULISTY

AKtt