Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MUSZOCZRZEW

Następne hasło: [MUSZOTRZEW] »

MUSZONY (6) part praet pass impf

Teksty nie oznaczają ó.

Fleksja

sg
f	N	muszonå	n	N
	G	muszon(e)j		G
	D			D	muszon(e)mu

pl
N	subst	muszon(e)

sg f N muszonå (1). ◊ G muszon(e)j (1). ◊ n D muszon(e)mu (1). ◊ pl N subst muszon(e) (3).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. Wynikający z przymusu, niedobrowolny (5)
2. W funkcji rzeczownika: konieczny, nie dający swobody wyboru (1)

1. Wynikający z przymusu, niedobrowolny (5): Bo rychleyby ze cnoty/ káżdemu ſłużyli/ Niż z muſzoney niewoley/ łáiąc cżołem byli [lege: bili]. RejZwierz 51v; Drugie [dobrodziejstwa] też ſą iákoby muſzone/ iż ie ludzie ludziom muſzą cżynić. RejZwierc 94v; Niepráwie ieſzcże tám gruntowna ſpráwá/ Dobroć muſzona co ſie boi práwá. RejZwierc 222, 94v marg, Aaa3v.

2. W funkcji rzeczownika: konieczny, nie dający swobody wyboru (1):

W przeciwstawieniu: »wolne ... muszone« (1): Mądrzy każą zábiegáć/ zá cżáſu wſzyſtkiemu/ Bo záwżdy vſtępuie/ wolne muſzonemu. RejZwierz A5v.

Cf MUSIEĆ, PRZYMUSZONY