« Poprzednie hasło: NAPRAWOWANIE | Następne hasło: [NAPRAWUJĄCY] » |
NAPRAWOWANY (4) part praet pass impf
naprawowany (3), naprawowan (1).
Pierwsze i drugie a jasne; -an-, -ån.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | naprawowan | f | N | naprawowanå |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | naprawowan(e) |
sg m N (praed) naprawowan (1). ◊ f N naprawowanå (1). ◊ pl N subst naprawowan(e) (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- 1. Doprowadzany do stanu sprzed zepsucia (2)
- 2. Ulepszany, pozbawiany błędów (o tekście) (1)
- 3. Usuwany (1)
1. Doprowadzany do stanu sprzed zepsucia (2): práwá ná to ſą vſtáwione/ áby nimi nieſpokoyne namiętnośći były hámowáne: á oná ſprzyiázność/ towárzyſtwá ludzkiego zwiąſká/ była nápráwowána [ut ... societatis humanae vinculum sarciretur] ModrzBaz 136.
W przeciwstawieniu: »każono ... był naprawowan« (1): O tym kośćiele nieco nápiſzę/ który ácżkolwiek cżęſto káżono/ á wſzákoż cżęſtho był nápráwowan/ y w wielkim trwał doſtátku. BielKron 265.
2. Ulepszany, pozbawiany błędów (o tekście) (1): żeby wedle Greckich kśiąg miáły być Láćinſkie nápráwowáne/ tego żaden mądry nie rzecże. BudNT przedm c4v.
3. Usuwany (1):
W przeciwstawieniu: »naprawowany ... psowany« (1): złe zwycżáie máią być nápráwowáne/ á dobre rzecży dla nich pſowáne być niemáią. WujJud 189v.
Cf NAPRAWOWAĆ
KCh