[zaloguj się]
[pdf]

NAPROŚCIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf naprościć się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wyprostować się:

W przeciwstawieniu: »skrzywić się ... naprościć się«: Co ſię ſkrzywiło nie może ſię náprośćić [Perversum non potest dirigi]/ á cżego niemáſz (to) ſię nie może licżyć. BudBib Eccle 1/15.

Formacje współrdzenne cf PROSTOWAĆ.

KCh