| « Poprzednie hasło: NAPRZYCZYNIĆ | Następne hasło: NAPRZYKRY » |
NAPRZYJMOWAĆ (3) vb pf
Pierwsze a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | naprzyjmowåł |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | naprzyjmowåno | |||||
fut 3 sg naprzyjmuje (1). ◊ praet 3 sg m naprzyjmowåł (1). ◊ impers praet naprzyjmowåno (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.
Przyjąć wielu (z subiektywnym podkreśleniem wielości) [kogo (pl a. sg coll] (3): Bo wnet táki krolem chce być/ Stroynie chodzić á hoynie żyć/ To cżeládzi náprzijmuye/ Konie Tureckie kupuye BielKom D8; BielKron 140v; Zołnierzow náprziymowano iezdnych y pieſzych StryjKron 737; [który zá pieniądze bárzo wiele Reyterow y Knechtów náprziymował StryjKron 736 (Linde)].
Formacje współrdzenne cf JĄĆ.
KCh