[zaloguj się]
[pdf]

NAPRZYKRZYĆ SIĘ (3) vb pf

a jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m -m naprzykrzył się
3 f naprzykrzyła sie
n naprzykrzyło sie

praet 1 sg m -m naprzykrzył się. ◊ 3 sg f naprzykrzyła sie (1). n naprzykrzyło sie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. naprzykrzać się.

Stać się przykrym; dokuczyć, znudzić się, obrzydnąć [komu] (3): [rozumiem] iákom ſie iuż wáſzey K: M. bárzo náprzykrzył OrzJan 125; A wierę nieżártuyćie/ powiémći wam zgoła/ Iżeć mi ſie iuż bárzo náprzykrzyłá ſzkołá. WyprPl A3.

Bezpodmiotowo (1): Po śmierći rodźicow ſwych ſamá dom ſpráwuiąc/ Iuż ſie iey náprzykrzyło ochłody niecżuiąc. PaxLiz C.

Formacje współrdzenne cf PRZYKRZYĆ.

Cf NAPRZYKRZENIE

KCh