[zaloguj się]
[pdf]

NAPUCHAĆ (4) vb impf

Oba a prawdopodobnie jasne (tak w na- oraz w -ać).

Fleksja
inf napuchać
indicativus
praes
sg
1 napuchåm
3 napuchå

inf napuchać (1). ◊ praes 1 sg napuchåm (2). ◊ 3 sg napuchå (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w. w innym znaczeniu.

Stawać się wypukłym, nabrzmiewać, puchnąć; extuberare, extumere Calep (4): BYwa też ta przygoda v młodych dzieci: iż gim pępek ku gorze wychodzi y napucha FalZioł V 42; Calep 399b [2 r.].
W przen (1): A yuż bacżiſs że w prżigodzie Złe pływacż prżecżiwko wodzje Bys thy był chcżiał dáwno ſłuchać Mogł cżij zjwot nienapuchaċ RejKup q4.

Formacje współrdzenne cf PUCHNĄĆ.

DJ