[zaloguj się]
[pdf]

NAPUSZYĆ SIĘ (4) vb pf

się (3), się (1).

a jasne.

Fleksja
inf napuszyć się
praet
sg
3 f napuszyła się
conditionalis
sg pl
1 m m pers bysmy się napuszyli
3 m by się napuszył m pers

inf napuszyć się (1). ◊ praet 3 sg f napuszyła się (1). ◊ con 3 sg m by się napuszył (2). ◊ [1 pl m pers bysmy się napuszyli.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. napuszyć.

1. Stać się napełnionym, napęczniałym; przen (1):
Zwrot: »winem się napuszyć« = być pijanym (1): Wizerunek piiánégo. [...] lam tego doświadczył wczorá/ Iáko głowá byłá chorá: Gdy ſye winem nápuſzyłá/ Szyki mi wnet pomyliła. PudłFr 21.
2. Stać się dumnym, pewnym siebie (3): Ten [książę] ſię gdzes muſſał napuſczic [lege: napuszyć] I chcze teraz niedznik ruſſycz Onych ſpraw czo Swięczj mieli Przi koſſczelech o ſtawili. RejKup x3v.

napuszyć się czym (2): RejKup p8v; A w naukach dobrych yeſliżeby kto z młodośći nie był wyćwiczon/ albo yesliżeby ſię w teyże złośliwymi a przewrotnymi napuſzył tedy ſię niechay nieſpodziewa/ yżeby w zaſtarzalſzich lećiech albo owieku łatwie mógł [...] ony natychmiaſt ſobie wſpoſobić. KwiatKsiąż A2.

3. [Zarazić się chorobą [od kogo]: Lekarze roſkázuią/ áby ktorzy chcą być zdrowi/ Aby obcowali z ludźmi zdrowymi/ waſołymi/ á chronili ſie ſtymi żyć/ ktorzy ſą trudnym chorobam poddani/ ábyſmy ſie od nich nienápuſſyli ErazmJęzyk Dd7v (Linde).]

Synonimy: 2. nadąć się; 3. zarazić się.

Formacje współrdzenne cf PUSZYĆ.

DJ