« Poprzednie hasło: NADĄĆ | Następne hasło: (NADĄŻAĆ) » |
NADĄĆ SIĘ (21) vb pf
sie (18), się (3).
a jasne.
inf | nadąć się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | nadąłem się | m pers | |
2 | m | m pers | -ście się nadęli | |
3 | m | nadął się | m pers | nadęli się |
f | nadęła się | m an |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | była się nadęła |
inf nadąć się (1). ◊ fut 3 sg nadmie się (8). ◊ 3 pl nadmą się (1). ◊ praet 1 sg m nadąłem się (1). ◊ 3 sg m nadął się (2). f nadęła się (2). ◊ 2 pl m pers -ście się nadęli (1). ◊ 3 pl m pers nadęli się (1). ◊ plusq 3 sg f była się nadęła (1). ◊ part praet act nadąwszy się (3).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) ‒ XVIII w. s.v. nadymać się.
- 1. Napełnić się weiągając powietrze (6)
- 2. Przen
(3)
- a) O obżarstwie (1)
- b) O tyciu (1)
- 3. O objawach chorobowych: obrzęknąć, nabrzmieć, opuchnąć (9)
- 4. Unieść się pychą, dumą (3)
W porównaniu (1): RejWiz 173v cf Fraza.
»nadąć się w pysze« (1): RejZwierc 98 cf »nadąć się jako brzuch«.
W porównaniu (1): Tu iużechmy ſie też náſłucháli iáko táki pan długo żyw bywa/ bo potym nádąwſzy ſie iáko prośna świniá/ áni wzwie kiedy go flegmá vduśi/ albo ápoplexia álbo pleurá zábije. RejZwierc 160.
W porównaniu (1): Bo nos/ gębá/ brzuch/ goleni/ wſzytko ſie to nádmie iáko pudłá/ á pothym ſie puka ná Wioſnę iáko młoda wirzbiná. RejZwierc 62.
nadąć się komu (3): FalZioł IV 39c; Ráno leżąc nárzeka przewráca ſie ięcży/ Ano mu ſie łeb nádął Káttárus go męcży. RejWiz 15; RejZwierc 98.
nadąć się czym (1): Tenże żywot ieſli phlegmą zbytnią ſye nádmie/ á [...] opuchlinę zácznie/ nie miéć nad wodę tę/ y iéy błotem ćiepłe okłádánié/ lepſzégo niemoże. Oczko 15.
W porównaniu (1): Ieden ſie puśći ná okruthne burzki morſkie/ [. ..]A ieſli tám nie zginie/thedy ſie wody opije/ ná grąz nie vprácuie/ á práwie ſie iáko mięſopuſthna kiſzká nádmie. RejZwierc 157.
Synonimy: 4. chełpić się, chlubić się, pysznić się, wynosić się.
Formacje współrdzenne cf DĄĆ SIĘ.
Cf NADĘTY
KCh