[zaloguj się]
[pdf]

NAROBIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

1 sg m praet -m się narobił.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Pf od „robie” ‘pracować’ z formantem na- + się wyrażającym nadmiar: Dáyże ſep/ Sery/ gęś iáycá Długoś rządził pánie ráycá Mniema żem ten rok pánem był To wniwecz com ſie nárobił RejRozpr D4.

Synonimy: namęczyć się, napracować się.

Formacje współrdzenne cf ROBIĆ.

DJ