[zaloguj się]
[pdf]

NARZAZ (1) sb m

[narzaz], naraz a. narzaz.

Pierwsze a jasne, drugie pochylone.

Fleksja
sg
N narzaz
A naråz

sg [N narzaz.] ◊ A naråz.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.: narzasz oraz XVIII w.: naraz.

praw. Danina uiszczana z gospodarstwa chłopskiego w bydle domowym lub w postaci ekwiwalentu pieniężnego: [contribucionibus ... iuris polonicalis videlicet sep, obrzas, narzas GlosyKórn II 244; Exacciones quecunque euenient videlicet a sep, obrzas, pobor, narzaz GlosyKórn II 245, II 246.]
Szereg: »frynczoł, naraz« (1): poſłowie [z Prus] vcżyniwſzy ołd [królowi Kazimierzowi] pod przyſięgą/ s tym odpráwieni iáko żądáli/ iż im Fryncżoł Náraſz/ podatki ktore káżdy rok Krzyżakom dawáli/ odpuſzcżono ieſt BielKron 391v.

Cf [NARZAZNE]

DJ