[zaloguj się]

[NARZEK sb m

Fleksja

G sg n(a)rzeku, n(a)rzku.

stp, Cn, Linde brak.

Pomówienie, posądzenie; może też obraza (z czes. nařek): a gego od osobei swei y od wssech poddanich swogich stego narzku vimuge, a dobrim go tzenie ProtokWoźnik 1568 nr 136.
Szereg: »narzek a słowa poczciwości się [czyjej] dotykające«: W rozeprzy miedzy Janem kotlarzem a Jędrzejem Odrzywołkiem strony niejakowego narzeku a słow poczciwości sie Jana kotlarza a żony jego dotykających JęzykTarnGór 131.

Synonim: posądzenie.

Cf NARZECZENIE]

FP