[zaloguj się]

NARZEKTAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

part praet act narz(e)ktåwszy sie.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Pf odrzektać” ‘wydawać głos’ (o ptakach) z formantem na- + się wyrażającym dosyt: My przedſię nie dufáiąc cżłowieká ſzukamy/ A ſnadź więtſzą niż w Pánu w nim nádzyeie mamy. [...] Nie inácżey gdy Sroki zá Sową latáią/ Nárzektawſzy ſie dármo nie zá to nie máią. RejWiz 55.

Formacje współrdzenne cf RZEKTAĆ.

DJ