[zaloguj się]
[pdf]

ROKICI (1) ai

o jasne.

Fleksja
sg
nNrokicié
Arokici(e)
Irokicim

sg n N rokicié. ◊ [A rokici(e). ◊ I rokicim.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „rokita”:
1. Od znacz. ‘gałązka’: mający gałązki: Dzieſiątégo dnia drzéwie wſſytko rokicié ij ziela będą ſie pocitz krwawym potem OpecŻyw 193v.
2. [Od nienotowanego u nas znacz. ‘Salix repens, krzew z rodziny wierzbowatych’: tym go [diabła] poráziemy/ iáko go Pan poráźił nam ná przykład/ żebyſmy ták nie Rokićim kwieciem/ nie Gromnicą z Błáżeykiem/ [...] ále ſłowem Bożym z modlitwą Dyabłá wyganiáli GilPos 130.
Wyrażenie: »rokicie ziele«: iże Cżárownicy/ Cżarnokſiężnicy náwymyſláli/ y między Krześćiáńſtwo ná obronę przećiwko Szátáńſkim pokuſom vdáli/ iuż krzyże/ iuż wodą kropienie/ Rokicie/ ziele ná tho poſwięcone GilPos 196v.]

Cf ROKICINOWY, ROKITOWY

LWil