[zaloguj się]
[pdf]

ROKITOWY (9) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNrokitowy fNrokitowå
Grokitow(e)go G
Irokitowym, rokitow(e)m I
pl
G rokitowych

sg m N rokitowy (3). ◊ G rokitow(e)go (2). ◊ I rokitowym (1), [rokitow(e)m]. ◊ f N rokitowå (1). ◊ pl G rokitowych (2).

Sł stp brak, Cn s.v. rokicinowy, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Przymiotnik od „rokita” w znacz. ‘Salix repens L. subsp rosmarinifolia (L.), krzew z rodziny wierzbowatych (Salicaceae)’: wierzbowy, wiklinowy; salignus, vimineus Mącz, Cn (9): Salicetum, Salictum, Rokitowy chróſt/ mieyſce zwłaſzcza gdzie wiele rokićyny roście. Mącz 365d; Vasa viminea, Koſze z rokitowych prątkow Mącz 496d, 365d, 393b; [Volck Xxx2v].
Wyrażenie: »kierz (a. [krzak]) rokitowy« (1): Iemiołá wodna/ w brzegách ieźiernych á rzék muliſtych rośćie/ około krzów rokitowych SienLek Yyy; [KmitaŁów B3v].
W przen (1): Którą [rzekę] leżąc pod ſkáłą przy powiéwnéy trzćinie/ Rozćiągła Wiſłá leie krużem mármórowym/ Głowę máiąc odźiáną wieńcem rokitowym. KochProp 11.
a. Uczyniony z gałązek, prętów wierzbowych (3): ZapWar 1505 nr 1949; Surpiculus, Rokitowy koſziczek. Mącz 435c; [LustrKrak I 47; To gumno płotem rokitowem ogrodzono LustrWpol I 53].

W połączeniu szeregowym (1): Matta, storea et teges, Rogoża/ też słomiána/ trciniána/ rokitowa deká Mącz 211c.

Cf ROKICI, ROKICINOWY

LWil